Veel mensen met Post-COVID ervaren dagelijks beperkingen door klachten als vermoeidheid, concentratieproblemen en moeite met prikkelverwerking. In een eerder onderzoek onderzocht Stichting Bestaanskracht of de bestaande Miles NAH-oplossing, ontwikkeld voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel, ook kan worden aangepast voor deze groep.
Dat onderzoek legde de basis: een eerste verkenning van hoe een digitale tool kan helpen bij het plannen van activiteiten, het bewaken van grenzen en het vinden van balans. In dit vervolgonderzoek is die verkenning verder uitgewerkt en zijn de ideeën concreet vertaald naar een ontwerp dat aansluit bij de behoeften van mensen met Post-COVID
De doelgroep bestaat uit mensen die langdurige klachten ervaren na een COVID-19 besmetting. Zij hebben vaak te maken met extreme vermoeidheid, concentratieproblemen, onzekerheid en prikkelgevoeligheid. Binnen dit brede spectrum is er aandacht besteed aan verschillende groepen: jongvolwassenen die studie of werk combineren, vrouwen in de overgang die hormonale schommelingen ervaren, en ouderen die extra moeite hebben met complexe apps.
Het vervolgonderzoek is uitgevoerd in opdracht van Stichting Bestaanskracht door vijftien internationale studenten van de opleiding “User Experience Design” van De Haagse Hogeschool.
Het doel van dat onderzoek was om te ontdekken hoe digitale hulpmiddelen mensen met Post-COVID kunnen ondersteunen in hun dagelijks leven. Centraal stond de vraag hoe technologie kan bijdragen aan meer grip op energie, structuur in herstel en emotionele steun. De uitdaging was om apps en toepassingen te ontwerpen die niet belasten of overprikkelen, maar juist rust, overzicht en motivatie bieden.
Resultaten
De studenten hebben mensen met Post-COVID en zorgverleners geraadpleegd. Behoeftes zijn in kaart gebracht en door elke student vertaald naar een uniek prototype van de gebruikersinterface van de Miles op maat app voor smartwatch en/of smartphone.
De resultaten van het gezamenlijke onderzoek laten een breed palet aan digitale oplossingen zien, die allemaal op hun eigen manier inspelen op de uitdagingen waarmee mensen met Long COVID dagelijks te maken hebben. Hoewel de invalshoeken verschilden, lag de nadruk steeds op eenvoud, toegankelijkheid en het versterken van zelfregie.
Een aantal studenten ontwierp apps die zich richten op energiebeheer. Zo werd een visuele energiebar ontwikkeld waarmee gebruikers in één oogopslag hun energieniveau kunnen zien en beter kunnen plannen. Een andere oplossing maakte gebruik van een dagelijkse spinner om stemming en vermoeidheid vast te leggen, waardoor patronen zichtbaar worden die helpen bij het herkennen van goede en slechte dagen. Ook werd een AI-planner geïntroduceerd die via spraakcommando’s eenvoudige adviezen geeft over dagindeling en rustmomenten.
Andere ontwerpen richtten zich meer op emotionele steun en motivatie. Er kwamen concepten naar voren waarbij gebruikers op goede dagen berichten aan zichzelf konden schrijven die later, op moeilijke momenten, automatisch terugkomen. Een speelse digitale buddy werd ontworpen die met korte, vriendelijke notificaties gebruikers eraan herinnert pauzes te nemen of kleine successen te vieren. Ook werd een oplossing bedacht
waarin visuele echo’s stemming en energie weergeven, zodat naasten zonder veel woorden begrijpen hoe het met iemand gaat.
Daarnaast waren er apps die de nadruk legden op sociale verbinding en lotgenotencontact. Een prototype gaf gebruikers de mogelijkheid om ervaringen en tips te delen in een kleine, veilige gemeenschap. Een ander concept bood de optie om steunberichten direct naar familie of vrienden te sturen, om wederzijds begrip te vergroten.
Tot slot werden er oplossingen gepresenteerd die de koppeling maakten met gezondheid en dagelijkse structuur. Denk aan een dagboekfunctie voor symptomen en activiteiten, een koppeling met een smartwatch om data automatisch te verzamelen, en een module met korte, praktische oefeningen om herstel te ondersteunen.
Gezamenlijk tonen deze resultaten dat er geen enkele uniforme oplossing is, maar dat de kracht juist ligt in het aanbieden van verschillende functies die inspelen op diverse behoeften: van inzicht in energie en stemming tot emotionele steun, sociale verbondenheid en praktische hulpmiddelen voor het dagelijks leven.
De aanbevelingen benadrukken dat digitale hulpmiddelen eenvoudig en “empathisch” moeten zijn. Personalisatie, heldere navigatie en zachte, herinneren van bemoedigingen blijken cruciaal. Daarnaast is het belangrijk om ruimte te laten voor emotionele steun, zoals berichten aan jezelf of een veilige plek voor lotgenotencontact. Voor specifieke doelgroepen, zoals ouderen of vrouwen in de overgang, zijn maatwerkoplossingen nodig die rekening houden met hun unieke uitdagingen. Verder wordt geadviseerd om apps flexibel te maken, met snelle invoeropties en koppelingen met agenda’s of smartwatches, en deze te blijven testen met ervaringsdeskundigen.
Dit onderzoek laat zien dat digitale steun voor mensen met Post-COVID niet alleen mogelijk is, maar ook hard nodig. Door de combinatie van “empathisch” ontwerp, eenvoudige functies en voortdurende betrokkenheid van gebruikers, kan technologie uitgroeien tot een waardevol maatje in het herstelproces. Iedereen die wil bijdragen of meedenken wordt van harte uitgenodigd om zich aan te sluiten bij het vervolgonderzoek.
Stichting Bestaanskracht heeft de ambitie om van deze oplossing ook een compleet prototype te ontwikkelen in samenwerking met mensen met Post-COVID en zorgprofessionals om deze in de praktijk te testen. We zoeken hiervoor deelnemers en financiering.
Ben je geïnteresseerd of wil je meer weten? Neem dan contact met ons op via het contactformulier.
Deze opdracht is uitgevoerd door de volgende studenten: Akif Abbas, Anh Nguyen Do Mai Anh, Diana Assangali, Rae Cao, Adam Daněk, Ramona Dinu, Jennifer Kapend Fund, Jade Gunning, Johannes Hülsing, Ema Kašprišinová, Sean Morres, Maëlle Le Huu Nho, Dayana Nurkhalieva, Conor O’Gorman en Diana Zenkovich.